Wiggler

Στο πλαίσιο της πρώτης παρουσίασης της καινούριας κονσόλας της Nintendo από την ελληνική αντιπροσωπεία, ακολουθούν οι πρώτες εντυπώσεις από το Wii U:

Γενικές εντυπώσεις: Το πρώτο που προσέχει κανείς είναι ότι η κονσόλα είναι πολύ μεγαλύτερη από το Wii, περίπου θα έλεγα διπλάσια στο μέγεθος. Το χειριστήριο είναι ελαφρύ αλλά όχι τόσο όσο θα περίμενα από διάφορα άλλα hands-on που έχω διαβάσει. Ίσως κιόλας να κουράζει λίγο μετά από πολλές ώρες παιχνίδι! Σίγουρα πάντως η λεπτομέρεια που υπάρχει στην οθόνη του χειριστηρίου είναι εντυπωσιακή και δεν το περιμένεις ότι θα έχει τόσο καλή γραφική απεικόνιση! Οι κονσόλες στην παρουσίαση δεν ήταν final build ώστε να δούμε από κοντά το κεντρικό μενού της κονσόλας.  Απ’ ότι είδα όταν μία κονσόλα crashαρε και bootαρε από την αρχή, έκανε απευθείας load το demo που είχε χωρίς να φορτώσει κάποιο μενού. Ο υπεύθυνος μάλιστα μου είπε ότι οι κονσόλες ήρθαν από την E3.

ZombiU: Η Ubisoft και αυτή την φορά επιλέγει να υποστηρίξει το λανσάρισμα της καινούριας κονσόλας της Nintendo με ένα αποκλειστικό παιχνίδι, όπως το Red Steel με το Wii, χρησιμοποιώντας και αυτή την φορά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κονσόλας. Το παιχνίδι δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο και μπορείς να σκοτωθείς πολύ γρήγορα από τα zombies που κυκλοφορούν αν δεν προσέξεις ιδιαίτερα. Σίγουρα ότι κυκλοφορείς και στο σκοτάδι στο demo δυσκολεύει την όλη κατάσταση!

Nintendo Land: Στο πλαίσιο παρουσίασης των δυνατοτήτων της κονσόλας όπως  στο Wii Sports, το Nintendo Land είναι μια συλλογή από μίνι παιχνίδια που περισσότερο θα έλεγα έχουν φάση όταν παίζεις με παρέα. Παίζοντας τετραπλό και τριπλό σε κάποια από αυτά μπορώ να πω ότι το ομαδικό gaming όπου ένας κάνει χρήση αποκλειστικά της οθόνης του gamepad έχει σίγουρα φάση! Τώρα για single player δεν νομίζω ότι έχουν τόσο ενδιαφέρον!

New Super Mario Bros. U: Ομαδικό Mario με 3-4 παίκτες και τα μυαλά στα κάγκελα! Σε single player αν κάποιος έχει παίξει το αντίστοιχο version στο Wii, δεν νομίζω ότι έχει διαφορά.

Wonderful 101: Ενδιαφέρον παιχνιδάκι με πρωτότυπο χειρισμό που κάνει χρήση του gamepad και έχει καρτουνίστικα 3D γραφικά. Νομίζω ότι είναι ένα παιχνίδι που σίγουρα αξίζει την αγορά στο launch window της κονσόλας.

Assasin’s Creed 3 & Dark siders 2: Ενδιαφέρον action-adventures που δείχνουν σίγουρα ότι το Wii U μπορεί να σηκώσει και τίτλους με βαριά γραφικά και όχι μόνο …καρτουνίστικες 2D φάσεις!

Rayman Legend: Για το συγκεκριμένο παιχνίδι, παρόλο που είχα διαβάσει first-impressions, νομίζω ότι δεν με είχε ενθουσιάσει ιδιαίτερα. Όταν έπαιξα όμως ομαδικό κατάλαβα τι εννοεί η Nintendo με το καινούριο ομαδικό gaming που προσφέρει η κονσόλα. Νομίζω κάνει καλύτερη χρήση του gamepad ακόμα και από το New Super Mario Bros Wii U.  Τα γραφικά επίσης είναι πάρα πολύ όμορφα και χαίρεσαι να τα βλέπεις!

Tekken Tag Tournament: Το ειδικό mode με τα μανιτάρια να πετάγονται στην αρένα και να κάνουν τους παίκτες στην μάχη θεόρατους έχει σίγουρα πλάκα καθώς δεν μπορείς εύκολα να χτυπήσεις τον αντίπαλο αλλά μου έδωσε την αίσθηση ότι δεν κολλούσε ιδιαίτερα με τον κόσμο του Tekken. Πιο πολύ μου φάνηκε σαν gimmick για να ξαναβγεί το παιχνίδι για το Wii U. Σίγουρα πάντως έχει πολύ καλά γραφικά και είναι ακόμη ένα Tekken καλώς ή κακώς!

Μετά από την προηγούμενη “ανάλυση” για τις κατηγορίες geeks που με εκνευρίζουν,  ήρθε η ώρα να προσθέσω και μία ακόμα:

Τα Operating System geeks

Είναι μερικά geeks που αν τους θίξεις το λειτουργικό σύστημα που τρέχει στο σάπιο υπολογιστή τους, το παίρνουν πιο σοβαρά από το να βρίσεις τη μάνα τους και να βιάσεις την αδερφή τους τη μέρα του αγίου Βαλεντίνου αφού πρώτα την έχεις χωρίσει.. Ανάλογα με το λειτουργικό στο οποίο σαπίζουν το 98% της μέρας τους (συμπεριλαμβανομένης της ώρας που κάθονται στην τουαλέτα με το Laptop) χωρίζονται ως εξής:

Ο κακός Linuxας:

Είναι μια διασταύρωση όλων των κακών χαρακτηριστικών ενός μεταλά, ενός χίπι και ενός κομουνιστή. Θα τον πετύχεις είτε να κάνει compile τον kernel, είτε να κράζει την υπόλοιπη ανθρωπότητα που δε χρησιμοποιεί open source λειτουργικό. Έχει την εντύπωση πως και ο ίδιος έχει προσφέρει στην κοινότητα γράφοντας κώδικα… Μεγάλε ΟΧΙ. Το ότι έγραψες μία γραμμή κώδικα και έκανες comment out άλλη μία ΔΕ θεωρείται contribution στην κοινότητα.

Ο καμένος Windows user

Πρόκειται για την κλασσική περίπτωση κάγκουρα στον κόσμο των υπολογιστών. Ο υπολογιστής του είναι τόσο καγκουρεμένος που απαγορεύεται να βρίσκεται σε ακτίνα 1 km από αεροδρόμιο γιατί τα LEDάκια του κρύβουν το διάδρομο προσγείωσης. Όταν δεν τρέχει το 3D mark σε endless loop προκειμένου να μπει το “Hall of fame”, μπαίνει σε blogs και Forums και τρολάρει τα Apple fanboys κατοχυρώνοντας την ανωτερότητα της επιλογής του.

ο iOS dreamer

Πέρα από τέρμα χασομέρης ο συγκεκριμένος geek είναι και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ. Το να τραβήξεις μισή ώρα βίντεο με το κατοικίδιό σου ή τη δίχρονη κόρη σου να γρατζουνάει το iPad , με τόσο random τρόπο όσο μια αλογόμυγα που παίζει Kinect, ώστε να βρεις ένα clip 10 δευτερολέπτων που “αποδεικνύει” πόσο intuitive είναι το user interface, ΕΙΝΑΙ αρρωστημένο!
Ο συγκεκριμένος geek πιστεύει ακράδαντα ότι το iPad θα αλλάξει την ανθρωπότητα και προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του για τη χρησιμότητά του σπαταλώντας αμέτρητες ώρες πάνω του και αγοράζοντας apps τα οποία θα χρησιμοποιήσει 2 φορές: μια φορά για να τα δει και άλλη μία για να τα δείξει στο geek φίλο του. Μεγάλε, αφού το iPad είναι το μέλλον των υπολογιστών, θα σε αφήσω μια βδομάδα με ένα iPad και χωρίς “συμβατικό” υπολογιστή. Στο τέλος της τρίτης μέρας θα με παρακαλάς να ανταλλάξω το iPad σου με το τελευταίο ψόφιο Laptop πενταετίας, με το οποίο ΜΠΟΡΕΙΣ να κάνεις όλες τις geek π@παριές σου.

Και μετά το κράξιμο (σε πιο σοβαρό τόνο) τα πράγματα είναι απλά. Δεν υπάρχει το “καλύτερο” λειτουργικό σύστημα… Κάθε ένα έχει υπέρ και κατά. Αν πιστεύεις ότι η δική σου επιλογή είναι “καλύτερη” προφανώς δεν αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχουν άτομα με διαφορετικές ανάγκες από τις δικές σου. Τέλος.

Είναι φοβερό που έχει φτάσει η έρευνα πάνω στα computer graphics και computer vision. Στα πλαίσια της SIGGRAPH ASIA 2011 παρουσιάστηκε η τεχνική που μπορείτε να δείτε στο παρακάτω video, σύμφωνα με την οποία ο χρήστης μπορεί να προσθέσει ψηφιακά 3D αντικείμενα (μετά από λίγο preprocessing) που φαίνονται σαν να είναι μέρος της σκηνής αφού αλληλεπιδρούν με τον φωτισμό και όχι μόνο!

Ρίξτε μια ματιά στο video παρακάτω και για περισσότερα δείτε το published paper (pdf).