Wiggler

Τελευταία ακούω πολύ ένα ελληνικό κομμάτι, το “Είμαστε 1” των Emigre. Πολώ ωραίο κομμάτι και δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλά ελληνικά σε αυτήν την κατηγορία. Έχει στοιχεία trance και ηλεκτρονικής μουσικής, αλλά παραμένει αρκετά ο ambinet ήχος. Η δισκογραφική που το έχει αναλάβει είναι η Σαλονικιώτικη Plus Rec. Το μόνο που δε μου αρέσει είναι ότι θα ήθελα λίγο παραπάνω ένταση στης ψηλές συχνότητες… Ίσως ο λόγος που μου αρέσει σαν κομμάτι είναι ότι είναι στο ίδιο στυλ με τη “Συνήθεια” που είχα γράψει, σε επαγγελματικό επίπεδο όμως!

Κάτι που θέλω να τονίσω είναι ότι πήγα πριν ένα μήνα περίπου σε 2 μεγάλα μαγαζιά στη Θεσσαλονίκη και δεν το είχαν! Ε πώς θα ενισχύσουμε νέα ακούσματα αν δεν μπορούμε να τα αγοράσουμε;;

Στη συνέχεια του post, θα αναφέρω μερικά σχετικά παλιά trance κομμάτια που μου αρέσουν (όχι απαραίτητα τα αγαπημένα μου). Είναι κομμάτια που σίγουρα αν τα ακούσεις σε κάποιο μαγαζί δεν περνάνε απαρατήρητα .

Ξεκινάω με William Orbit – Barber’s Adagio for Strings (Ferry Corsten Remix Radio Edit). To “Adagio for strings” αποτελεί στο χώρο της trance ότι και το H2 για τους χημικούς!! Δηλαδή, τα περισσότερα πειράματα και remix γίνονται σε αυτό το κλασσικό κομμάτι του Samuel Barber. Ωστόσο το συγκεκριμένο remix είναι από τα καλύτερα και πιο ατμοσφαιρικά νομίζω..

Ένα άλλο κορυφαίο κομμάτι είναι το Binary Finary, το οποίο υπάρχει σε πολύ διαφορετικές εκτελέσεις. Η πρωτότυπη αν δεν κάνω λάθος είναι αυτή. To χαρακτηριστικό του είναι ένα πολύ ωραίο άρπισμα που όσο προχωράει το κομμάτι γίνεται όλο και πιο ανεβαστικό. Μία πολύ δυνατή εκτέλεση (ειδικά στο τέλος) είναι του DJ Kaycee. Αρκετά καλό είναι και του Paul Van Dyke.

Ένα από τα πλέον ατμοσφαιρικά αλλά όχι υποτονικά κομμάτια είναι το Airwave από Rank 1, το οποίο αργότερα έγινε remix με φωνητικά και το ονόμασαν Breahting. Απίστευτο κομμάτι. Όταν το ακούω μου φέρνει κάτι από θάλασσα, δροσιά , δεν ξέρω τι ακριβώς.

Τεσπα, ακολουθούν τα κομμάτια που ανέφερε πιο πριν! Ακούστε δυνατά και περιμένετε λίγο, γιατί τα περισσότερα trancίδια αργουύ να μπουν…